تاثیر الگودهی دامنه ای بر یادگیری مشاهده ای در تکلیف چیپ فوتبال

هدف نهایی این تحقیق، بررسی تاثیر الگودهی دامنه ای بر یادگیری مشاهده ای می باشد و در پی آن بوده است تا میزان و زمان ارائه الگو به نوآموزان در طول تمرین بدنی را مشخص کند. آزمودنی ها 10 نفر از دانش آموزان دبیرستانی منطقه 4 شهر تهران بودند که به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه 5 نفری دامنه ای وجفت شده تقسیم شدند، در ضمن هیچ کدام تجربه آموزش قبلی در ضربه چیپ را نداشتند. تحقیق حاضر شامل سه مرحله اکتساب، یادداری و انتقال بود که روش ارائه الگو به شکل دامنه ای بر روی گروه آزمایش در طول مرحله اکتساب اعمال شد و در مقابل آنها گروه جفت شده به منظور مقایسه قرار داشتند. مرحله اکتساب شامل 6 بلوک 10 کوششی بود و 24 ساعت بعد مرحله یادداری و 10 دقیقه بعد از آن مرحله انتقال از آزمودنی ها به عمل آمد. یافته های مراحل اکتساب، یادداری وانتقال برتری گروه دامنه ای را در یادگیری زمان بندی نسبی حرکت نسبت به گروه جفت شده نشان داد (p <0.05)، در حالی که در یادگیری زمان بندی مطلق تفاوت معناداری دیده نشد. با استناد به نتایج بدست آمده می توان گفت که این تحقیق با تاکید بر تعمیم پذیری مزایای کاهش بازخورد به روش دامنه ای از حوزه یادگیری غیر مشاهده ای به یادگیری مشاهده ای به شیوه الگودهی دامنه ای، این روش را راهکاری مناسب و بهینه جهت یادگیری زمان بندی نسبی حرکت می داند و زمان مناسب ارئه الگو را نیز معرفی می کند.